Chirurgia stomatologiczna - Wrocław
Oferujemy naszym pacjentom kompleksową opiekę stomatologiczną, w ramach której leczymy także przypadki wymagające wiedzy i doświadczenia specjalisty chirurgii stomatologicznej.
W ramach usług chirurgicznych:
- usuwamy zęby – także nietypowo położone zęby zatrzymane i ósemki
- odsłaniamy zęby zatrzymane w łuku
- wykonujemy ekstrakcję korzeni i zębów złamanych
- wykonujemy resekcje /usunięcie/ wierzchołków korzeni
- wykonujemy plastykę połączeń jamy ustnej z zatoką szczękową
- planujemy i wykonujemy zabiegi w zakresie implantoprotetyki
- uzupełniamy braki kostne materiałem kościo-zastępczym – augmentacja kości
- prowadzimy zabiegi w obrębie tkanek miękkich jamy ustnej:podcięcie wędzidełka wargi górnej, dolnej, oraz języka
- usuwamy zmiany o charakterze torbieli, włókniaków i innych zmian błony śluzowej w obrębie jamy ustnej
Każdy przypadek rozpatrujemy indywidualnie, a w trosce o komfort naszych pacjentów stosujemy znieczulenia najwyższej jakości do wszystkich zabiegów.
Implanty
Implant
To tytanowy wszczep w kształcie śruby. Zastępuje naturalny korzeń i stanowi podstawę na której odbudowuję się ząb, bez konieczności obciążania zębów sąsiednich. Implant zapobiega również zanikowi kości ponieważ funkcjonuje jak naturalny ząb. Implant to najbardziej trwałe i stabilne rozwiązanie, pozwalające uzyskać wygląd naturalnego zęba. Implanty pomagają w sytuacji kiedy brakuje jednego, kilku lub wszystkich zębów.
Nie ingerują w zęby sąsiednie (szlifowanie w przypadku mostów). Implant to dożywotnia odbudowa utraconych zębów. Jest doskonałą alternatywą dla osób niezadowolonych z użytkowania protez, nie potrafiacych sie do nich zaadaptować, czy zwyczajnie stroniących od uzupełnień ruchomych. Przy całkowitym braku uzębienia wystarczą tylko 4 implanty w szczęce i 4 w żuchwie, by znowu swobodnie gryźć i się uśmiechać (koncepcja all-on-4).
Implanty wykonywane są z tytanu, gdyż jest to biokompatybilnym materiał, który wgaja się w kość. Jest on stosowany w medycynie od wielu lat jako najlepszy materiał do rekonstrukcji. Międzynarodowe badania potwierdzają idealną tolerancję wszczepu z tytanu przez organizm, brak uczuleń oraz wysoką odporność mechaniczną, gwarantując trwałość i bezpieczeństwo dla pacjenta.
Zabieg wszczepienia implantu jest bezbolesny (pacjent jest znieczulany miejscowo, jak przy zwykłym leczeniu próchnicy). Po wkręceniu implantu, przed ostateczną odbudową protetyczną, należy odczekać okres niezbędny na integrację implantu z kością (w szczęce 6 miesięcy, w żuchwie 3 miesiące). W tym czasie można nosić uzupełnienie tymczasowe, a daje to gwarancję wytrzymałości i bezpieczeństwa użytkowania implantu.
Chirurgiczne usuwanie zęba
Ekstrakcja zęba (chirurgiczne usuwanie lub wyrwanie zęba)
To zabieg chirurgiczny, który polega na usunięciu zęba z zębodołu. Przeprowadza się go przy użyciu specjalistycznych narzędzi takich jak kleszcze itp. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, zatem jest bezbolesny. O tym czy ząb należy usunąć decyduje stomatolog lub chirurg. Przed ekstrakcją zęba konieczny jest szczegółowo przeprowadzony wywiad z pacjentem. Pacjent powinien posiadać aktualne zdjęcie RTG zęba, który ma zostać usunięty, co usprawnia sam proces przeprowadzenia zabiegu.
Wskazania do ekstrakcji zęba
- zęby zatrzymane, czyli zęby wykształcone w całości, ale „zatrzymane” w tkance kostnej szczęki. Zalicza się do nich np: zęby mądrości (ósemki). Są one usuwane, ponieważ mogą powodować nieprawidłowy zgryz oraz stłoczenia pozostałych zębów obecnych w jamie ustnej
- ze względów ortodontycznych, gdy w jamie ustnej nie jest wystarczająco dużo miejsca, by zmieściły się wszystkie zęby
- zęby dotknięte próchnicą - w przypadku, gdy choroba dotarła w głąb zęba i nie jest możliwa jego odbudowa zachowawczą ani protetyczna
- zęby, które sprawiają ból, a przez swoje umiejscowienie w jamie ustnej nie mogą zostać wyleczone kanałowo. Wtedy takie zęby muszą zostać usunięte
- schorzenia przyzębia, które prowadzą do rozchwiania zębów (np. paradontoza)
- ostry stan zapalny. Dochodzi do niego podczas silnego zakażenia, który zniszczył w znacznym stopniu ząb tak, że dentysta nie jest w stanie go odbudować
- gdy korona i korzenie są w znacznym stopniu uszkodzone w wyniku urazu zęba
Przeciwwskazania do ekstrakcji zęba
Istnieją czynniki, które powodują, że zabieg wyrwania zęba nie może zostać przeprowadzony. Są one następujące:
- w przypadku, gdy ząb znajduje się niedaleko bądź bezpośrednio w guzie nowotworowym, lub naczyniaku krwionośnym
- opryszczka
- szczękościsk
- białaczka
- hemofilia
- anemia
- nadczynność tarczycy
- niedobór żelaza i hemoglobiny
- skaza krwotoczna
- cukrzyca
- choroby serca
- nadciśnienie tętnicze
- choroby reumatyczne
- ciąża (wyrwanie zęba jest możliwe, jednak zaleca się, by wykonać ten zabieg po pierwszym trymestrze ciąży)
- miesiączka
Podcięcie wędzidełka
Wędzidełko języka (podjęzykowe)
To elastyczny fałd skóry, który łączy w linii środkowej dolną powierzchnię języka z dnem jamy ustnej (jest on widoczny po uniesieniu końca języka ku podniebieniu). Wędzidełko podjęzykowe o prawidłowej długości pozwala na swobodne dotarcie języka w każde miejsce jamy ustnej i na poprawne wymawianie konkretnych głosek. Jednak czasami zdarza się, że wędzidełko podjęzykowe jest za krótkie, co fachowo nazywa się ankyloglossia. Jest to częsta wada anatomiczna, choć zdarza się, że występuje rodzinnie.
Wskazania do podcięcia wędzidełka języka
- ruch języka w obrębie jamy ustnej jest ograniczony
- przy próbie podniesienia języka do góry wędzidełko bardzo się napina i grubieje
- język słabo się wysuwa (nie kieruje się bez problemów w stronę nosa ani brody, tylko zwraca się w prawą lub lewą stronę)
- końcówka języka ma charakterystyczny kształt i przypomina serce (jego czubek jest wcięty na środku, a nie zaokrąglony)
- głoski wymagające uniesienia języka do góry (l, sz, ż, cz, dż oraz r) są źle wymawiane
Za krótkie wędzidełko podjęzykowe utrwala nieprawidłowy wzorzec ssania, żucia i połykania oraz powoduje liczne wady zgryzu i wymowy. Może dojść do rozwoju seplenienia międzyzębowego (wysuwania języka między zębami szczególnie podczas artykulacji głosek: s,z,c,dz). W takiej sytuacji należy rozważyć decyzję o podcięciu wędzidełka podjęzykowego, którą należy skonsultować z logopedą, a także chirurgiem, laryngologiem, ortodontą lub foniatrą - specjalistami, którzy ocenią prawidłową budowę i ruchomość języka.
Wędzidełko wargi górnej i dolnej
To tzw. wędzidełka podwargowe. Są to pionowe fałd błony śluzowej w kształcie trójkąta, które biegną w linii środkowej od wewnętrznej powierzchni wargi do zewnętrznej powierzchni wyrostka zębodołowego szczęki. Wyróżnia się wiele wad anatomicznych wędzidełek podwargowych. Do najczęstszych należą przerost wędzidełka, czyli nadmierne jego zgrubienie, które jest spowodowane rozrostem włókien tkanki łącznej. Spotykane są także nieprawidłowo zlokalizowane przyczepy wędzidełka i za krótkie wędzidełka.
Skutki za krótkiego, lub przerośniętego wędzidełka wargi górnej lub dolnej
- nisko przyczepione wędzidełko wargi górnej lub jego przerost może doprowadzić do powstania diastemy prawdziwej - przerwy między górnymi jedynkami, spowodowanej rozsunięciem się zębów
- wady anatomiczne wędzidełka - zarówno wargi górnej, jak i dolnej - mogą utrudniać prawidłowe czyszczenie zębów i jamy ustnej. W fałdach wędzidełka mogą się bowiem gromadzić resztki jedzenia, co może zapoczątkować próchnicę, przewlekłe zapalenie brodawki miedzyzębowej i inne stany zapalne w obrębie jamy ustnej
- nieprawidłowo ukształtowane wędzidełko wargi górnej i dolnej może być przyczyną wad wymowy - utrudnionego wymawiania głosek przedniojęzykowych
- przerośnięte lub za krótkie wędzidełko pociąga brodawkę międzyzębową, co powoduje cofanie się dziąseł w sąsiedztwie wędzidełka i odsłonięcie się korzeni zębowych. Skutkiem tego procesu jest rozchwianie zębów i ich późniejsze wypadanie
- przerost wędzidełka oraz jego nieprawidłowy przyczep mogą powodować również problemy podczas zakładania ruchomego aparatu ortodontycznego, jak również podczas dopasowywania protezy zębowej, a nawet może uniemożliwić jej prawidłowe użytkowanie
Wskazania do podcięcia wędzidełka wargi górnej i dolnej
- wskazaniem do operacji wędzidełka górnej wargi jest diastema prawdziwa o szerokości powyżej 2 mm, utrzymująca się po wyrośnięciu wszystkich czterech stałych siekaczy. W związku z tym tego typu zabieg wykonuje się ok. 8. roku życia, ale w przypadkach bardzo nasilonych czasami trzeba wykonać go wcześniej. Diastema o szerokości poniżej 2 mm na ogół zamyka się samoistnie po wyrośnięciu zębów stałych
- korekta wad wędzidełka podwargowego jest często zlecana przez ortodontów przed założeniem aparatu ortodontycznego. Zabieg zwiększa ruchomość wargi oraz stwarza miejsce potrzebne na aparat ruchomy
- w przypadku wad wymowy decyzja o wykonaniu operacji w dużej mierze zależy od logopedy, pod opieką którego znajduje się dziecko. Czasami w celu pozbycia się wady wymowy można wykonywać masaże i ćwiczenia (bez konieczności podcinania wędzidełka)
Gingiwoplastyka
To zabieg, którego głównym celem jest przywrócenie jak najbardziej estetycznego wyglądu dziąsła oraz kości, do której jest ono przytwierdzone. Najczęściej wykonuje się go:
- w przypadku poddziąsłowego złamania korony zęba
- kiedy pod linią dziąseł wystąpiła próchnica korzenia
- gdy u pacjenta występują wrodzone wady genetyczne, przerosty i nieprawidłowości kości wyrostka zębodołowego
- w sytuacji wystąpienia zapalenia dziąseł
- gdy u pacjenta występują zęby zatrzymane w kości
Lekarz, który wykonuje zabieg, stosuje znieczulenie miejscowe. Później usuwa te fragmenty dziąseł i kości, które są zbyt rozrośnięte, odpowiednio kształtując kość, żeby powstała w ten sposób estetyczna linia jej przyczepu do tkanek miękkich. Ostatnim etapem jest zszycie dziąseł i założenie opatrunku.
Gingiwoplastyka to szansa na znaczne polepszenie estetyki uśmiechu, co może pomóc pozbyć się uciążliwego kompleksu.
Gingiwektomia
Polega na plastyce samych dziąseł - pozwala na usunięcie jego przerośniętych fragmentów lub wyrównaniu girlandy dziąsłowej, dzięki czemu pacjent uzyskuje bardziej estetyczny i symetryczny wygląd brzegów dziąsłowych oraz może łatwiej zachować higienę. Zabieg wykonuje się w przypadku:
- posiadania implantów zębowych
- przerostów dziąseł spowodowanych złą higieną lub schorzeniami przyzębia
- niesymetrycznych brzegów dziąsłowych
- zbyt niskich/kwadratowych kształtów koron zębowych
Zabieg rozpoczyna się od zastosowania przez lekarza znieczulenia. Następnie przy użyciu skalpela lub lasera diodowego usuwane są wybrane fragmenty brzegów dziąseł, lub brodawek dziąsłowych - ta ostatnia metoda minimalizuje krwawienie, przez co pacjent może szybciej wrócić do pełni zdrowia, przestrzegając zaleceń. Co więcej, gingiwektomia jest czasem niezbędna, aby prawidłowo doczyścić ósemki, które ze względu na swoje położenie, często się psują.
Leczenie recesji dziąseł i dehiscencja
Recesja dziąseł to poważne schorzenie, które często nazywane jest „cofniętymi dziąsłami”. Polega ono na stopniowym obniżaniu się ich linii, przez co odsłonięta jest szyjka zębowa, a czasem nawet korzenie. Należy podkreślić, iż występuje ona zarówno u osób młodych, jak i starszych, ale z wiekiem wzrasta ryzyko.
Warto również dodać, że recesji dziąseł często towarzyszy dehiscencja, czyli ubytek blaszki kostnej, która powinna pokrywać korzeń zęba. Powodami w tym przypadku są stany zapalne bądź wady wrodzone.
Do powodów powstawania recesji dziąseł zaliczamy:
- nieprawidłowe, zbyt energiczne szczotkowanie
- zbyt krótkie mycie zębów - w konsekwencji powstawanie kamienia nazębnego, który powoduje stany zapalne
- nałogowe palenie papierosów
- zgrzytanie zębami
- skłonności genetyczne.
Istnieje kilka sposobów leczenia recesji dziąseł, a wśród nich bardzo popularne jest pokrycie odsłoniętej powierzchni materiałem kompozytowym, który zminimalizuje nadwrażliwość. W skrajnych przypadkach wykonuje się również przeszczep tkanki z podniebienia lub dziąsła.
